ستاره قطبی:

ستاره ی قطبی یا ستاره شمالی ستاره ای است که بسیار نزدیک به امتداد محور زمین بر کره سماوی باشد و جهت شمال( در نیمکره ی شمالی) یا جنوب ( ر نیمکره ی جنوبی) را نشان می دهد و ستاره ای است که با این موقعیت، محلش نسبت به ناظر ساکن روی زمین تغییر نمی کند.

در حال حاضر این موقعیت از آن ستاره ی جدی است. زمین دور محوری فرضی که از شمال و جنوب کره زمین می گذرد، می چرخد. این چرخش زمین موجب می شود که ما تصور کنیم همه ی ستاره های آسمانحول محوری می چرخند( حرکت ظاهری دارند) که درمحل محور گردش آن ها ستاره ی قطبی می درخشد.؛ ستاره ی پرنوری که جایش در آسمان ثابت است. دلیل عدم حرکت ظاهری ستاره قطبی این است که این ستاره در امتداد محور چرخشی زمین قرار دارد.

با تشکر از دکتر علیرضا شیرخانی

 شباهنگ:

شباهنگ یا شعرای یمانی درخشان ترین ستاره ی آسمان شبانه است. این ستاره در فارسی با نام های کاروانکش، وراهنگ، شب کش، خنک، تیر و تیشتر نیز نامیده می شود. نام عربی آن شعرای یمانی و نام انگلیسی آنsirius است.

شباهنگ تقریباً از همه ی نقاط مسکونی زمین دیده می شود و در نیمکره ی شمالی به عنوان یک راس مثلث زمستانی شناخته می شود. شباهنگ با 8،6 سال نوری یکی از نزدیک ترین ستاره ها به زمین است. جرم شباهنگ 2،4 برابر جرم خورشید، و قدر ظاهری آن منفی 1،47 است.

این ستاره در صورت فلکی سگ بزرگ قرار دارد به همین دلیل در زبان انگلیسی به آن dog star  هم می گویند. 

نام آن در نظام نامگذاری بایر« آلفا سگ بزرگ» است.

با تشکر از: دکتر علیرضا شیرخانی